เศษของเหลือทิ้ง เผลอดูดายเพียงวัน สุมรุมเป็นขยะกองโต หมดที่ว่างสะอาดตา เศษของความคิดไร้แก่นสาร เผลอใส่ใจเพียงครู่ ก่อตัวเป็นก้อนเครียดชิ้นใหญ่ หมดที่ว่างสบายใจ วุ่นแล้วคิดจึงเครียด ว่างแล้วคิดจึงคลาย หาความหมายของความว่าง จะสงบท่ามกลางความวุ่น เครียดเราะคิดวน สับสนเพราะคิดมาก ลำบากเพราะคิดนาน รำคาญเพราะคิดแช่ คลายเพราะคิดจบ สงบเพราะคิดน้อย ลอยลำเพราะคิดเป็น ฉ่ำเย็นเพราะคิดดี รักที่จะแก้เป็น อย่ารักที่จะจมอยู่กับปัญหา ยอมรับที่จะมีปัญหามาก อย่ารับที่จะหนีปัญหาน้อย ปัญหาสารพัดทิศ คายพิษสารพัดทาง เพียงไม่แช่ความคิด ใจไม่ติดกับดัก เหมือนรักจะผินหน้าหนี ทันทีที่แก้เปราะหนึงเสร็จ ก็ระเห็จไปแก้อีกเปราะหนึงต่อ เมื่อไม่ว่างพอจะคิดเล็กคิดน้อย ก็ว่างพอจะคิดให้เห็นทางออก อาจแค่สละทิ้งเหมือนถ่มเสลด หรืออาจต้องยอมเหนื่อยเนิ่นนาน แต่จะง่ายดายหรือยากเย็น เพียงไม่สั่งสมความคิดไร้แก่นสาร ใจก็ว่างจากความเครียดอย่างถาวร **เหนื่อยนักก้อพักก่อน หาเวลาทำให้สมองว่างบ้างก้อได้จ้า เป็นห่วงทุกคนเน้อ**
...........................................................................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น